دیدگاه و پرسش
سفته، سندی تجاری است که تعهد پرداخت مبلغی را نشان میدهد. این مقاله به دارنده سفته کمک میکند تا با اقدامات قانونی لازم، از جمله واخواست و طرح دعوا، برای وصول طلب خود در صورت عدم پرداخت اقدام کند.
(سفته / دارنده / واخواست / مطالبه وجه / مسئولیت تضامنی)
سفته یکی از اسناد تجاری شناختهشده در قانون تجارت ایران است که بهموجب آن، صادرکننده متعهد میشود مبلغی را در تاریخ مشخص به دارنده پرداخت کند. در صورت نکول یا عدم پرداخت، دارنده سفته میتواند اقدامات قانونی متعددی را برای وصول وجه آن انجام دهد. این مقاله با هدف تبیین حقوق قانونی دارنده سفته، راههای طرح دعوا و مسئولیت امضاکنندگان تنظیم شده است.
مطابق ماده ۳۰۷ قانون تجارت، سفته یا فتهطلب سندی است که بهموجب آن شخص متعهد میشود مبلغی را در تاریخ معین به دارنده یا به حوالهکرد او پرداخت نماید. دارنده سفته در صورتی که در تاریخ سررسید وجه را دریافت نکند، میتواند برای واخواست آن اقدام کرده و از امتیازات اسناد تجاری بهرهمند شود.
بر اساس اصول اسناد تجاری، مسئولیت تضامنی است. به این معنا که دارنده میتواند برای کل مبلغ به هر یک از امضاکنندگان رجوع کند. پس از پرداخت، مسئول پرداختکننده حق مراجعه به سایر مسئولین دارد.
واخواست، اظهارنامه، طرح دعوای حقوقی، درخواست صدور اجرائیه، تقاضای تأمین خواسته.
دعوای مطالبه وجه سفته، دعوای مسئولیت تضامنی علیه صادرکننده و ظهرنویسان، دعوای الزام به پرداخت خسارت تأخیر تأدیه.
همه امضاکنندگان بهصورت تضامنی مسئولاند و دارنده میتواند علیه هر یک از آنها برای کل مبلغ طرح دعوا کند.
مقالات مرتبط