دیدگاه و پرسش
با پیادهسازی راهکارهایی مانند برنامهریزی، مدیتیشن، مشاوره منظم و حمایت اجتماعی، وکلا میتوانند استرس را مدیریت کرده و زندگی حرفهای و شخصی متعادلتری داشته باشند.
به سلامت روان باید به مانند سلامت جسمی توجه کافی کرد، در برهه های مختلف زندگی پیش می آید که احساس افسردگی می کنیم و یا دچار سرخوردگی می شویم، بنابراین نمی توان به صورت مطلق از تمام بیماری های روحی و روانی جلوگیری کرد، همان طور که از بروز همه بیماری های جسمانی مانند: سرماخوردگی نیز در امان نخواهیم بود.
اما با تدابیر شایسته می توان به طور قابل توجهی آسیب های روانی بالاخص موارد متصل و مربوط به حرفه وکالت را کاهش داد. بر اساس آمار منتشره در نشریات معتبر، وکالت در زمره ۳۰ حرفه پراسترس دسته بندی می گردد و نتایج تحقیقی که در سال ۲۰۱۷ از میان ۱۳۰۰۰ وکیل شاغل در ارتباط با مشکلات روحی وکلا صورت گرفته و در پایگاه www.americanbar.org
منتشر شده است این آمار به دست آمده است:
۲۸ درصد وکلا از افسردگی رنج می برند.
۱۹ درصد وکلا گونه هایی از استرس فراگیر را تجزیه می کنند.
۱۱/۴ وکلا تفکراتی راجع به خودکشی داشته اند.
استرس در بلند مدت باعث بی میلی شغلی و افت کیفیت زیستی و حرفه ای وکیل می شود و داشتن مهارت در ایجاد توازن و تعادل روحی و معنوی منجر به آرامش و تداوم مثبت وکالت می گردد.
عوامل متعددی به استرس در وکالت دامن میزنند:
استرس مزمن میتواند پیامدهای جدی داشته باشد:
حرفه وکالت، با وجود ارزش و اهمیت آن، فشارهای روانی قابلتوجهی ایجاد میکند که میتواند سلامت روان وکلا را به خطر بیندازد. آمارهای نگرانکننده نشاندهنده ضرورت توجه به تعادل روحی و معنوی است. با پیادهسازی راهکارهایی مانند برنامهریزی، مدیتیشن، مشاوره منظم و حمایت اجتماعی، وکلا میتوانند استرس را مدیریت کرده و زندگی حرفهای و شخصی متعادلتری داشته باشند. این اقدامات نهتنها سلامت روان را تقویت میکنند، بلکه به وکلا کمک میکنند تا با تمرکز و اعتمادبهنفس بیشتری به موکلین خود خدمت کنند.
مقالات مرتبط