دیدگاه و پرسش
«نکاتی در ارتباط با قرارداد وکالت» راهنمای وکلا برای تنظیم قرارداد حرفهای است. با تأکید بر شفافیت مفاد، تعیین محدوده وکالت، شرط داوری، محرمانگی و تبیین حقالوکاله، به وکلا کمک میکند تا حقوق خود و موکل را تضمین کرده و از اختلافات و سوءتفاهمات جلوگیری کنند.
منشور ارتباط شما به عنوان وکیل دادگستری با موکل قرارداد مالی می باشد. و علاوه بر تضمین حقوق طرفین در مقام اختلاف، رویکرد و اهداف آتی وکالتی را نیز تعیین می نماید. لازم به ذكر است توجیه منطقی موکل و گنجاندن شروط درست در این قرارداد موجبات آرامش خاطر وکیل من باب تفهیم عملکرد آتی و تضمین حقوق مالی و جلوگیری از شکایات انتظامی را فراهم می سازد.
اگر موکل فردی مسن، کمسواد یا دارای تردید نسبت به مفاد قرارداد است، نسخهای چاپی از قرارداد را برای مطالعه در اختیار او قرار دهید. پس از توضیح شفاهی مفاد، امضای موکل و تاریخ را ذیل قرارداد اخذ کنید تا پذیرش آگاهانه او مستند شود.
اگر اقدامات وکالتی نیاز به مقدماتی مانند جمعآوری مدارک یا مشاوره دارد، در قرارداد ذکر کنید که اولین اقدام قضایی (مانند تنظیم لایحه یا حضور در دادگاه) ظرف چند روز آغاز میشود. این شرط، انتظارات زمانی را شفاف میکند.
موضوع وکالت و استراتژی کلی را بهصراحت در قرارداد درج کنید تا از توقعات غیرمنطقی یا مسئولیتهای اضافی جلوگیری شود. برای مثال: «قرارداد حاضر صرفاً برای طرح دعوای مطالبه خسارت نزد دادگاههای عمومی در مرحله بدوی تنظیم شده است.» این کار، حدود وظایف شما را مشخص میکند.
برای حلوفصل منطقی و عادلانه اختلافات احتمالی با موکل، شرط داوری را در قرارداد بگنجانید. بهعنوان مثال، میتوانید توافق کنید که هرگونه اختلاف به داور مورد اعتماد طرفین یا کانون وکلا ارجاع شود. این شرط، از تنشهای قضایی پرهزینه پیشگیری میکند.
موکل را درباره احتمال صلح یا سازش پس از اقدامات وکالتی آگاه کنید و شرایط مالی مرتبط (مانند حقالوکاله استحقاقی در صورت صلح) را در قرارداد مشخص کنید. این شفافیت، از اختلافات مالی بعدی جلوگیری کرده و حقوق شما را تضمین میکند.
حدود اختیارات اجرایی وکیل را دقیقاً تعریف کنید. اگر توافقی برای اقداماتی مانند صلح، سازش یا دریافت وجه وجود ندارد، این موارد را صراحتاً از قرارداد حذف کنید تا از سوءتفاهم یا سوءاستفاده احتمالی جلوگیری شود.
بهصورت مشخص، تکلیف دعاوی طاری (مانند دعوای متقابل) و مراحل فرجامخواهی، تجدیدنظر یا اعاده دادرسی را در قرارداد روشن کنید. برای مثال، ذکر کنید که «وکالت در مرحله تجدیدنظر منوط به توافق جداگانه است» تا حدود مسئولیت شما شفاف باشد.
آدرس ایمیل، شماره همراه برای ارسال پیامک، یا سایر روشهای ارتباطی مورد توافق را بهعنوان مسیر رسمی ابلاغ و اطلاعرسانی در قرارداد مشخص کنید. این کار، ارتباط سریع و مستند با موکل را تضمین میکند.
هزینههای جانبی مانند هزینه دادرسی، کارشناسی، ایابوذهاب یا کپی اسناد را در قرارداد مشخص کنید و توافق کنید که آیا بر عهده موکل است یا وکیل. این شفافیت، از بروز اختلافات مالی جلوگیری میکند.
تعهدی برای حفظ اسرار و اطلاعات موکل در قرارداد بگنجانید. این شرط، اعتماد موکل را جلب کرده و پایبندی شما به اصول اخلاق حرفهای وکالت را نشان میدهد.
نحوه و زمانبندی پرداخت حقالوکاله (مانند پرداخت اقساطی، پیشپرداخت یا پرداخت پس از هر مرحله) را بهصراحت در قرارداد ذکر کنید. این کار، انتظارات مالی طرفین را هماهنگ میکند.
شرایط فسخ قرارداد توسط وکیل یا موکل (مانند عدم همکاری موکل، پرداخت نکردن حقالوکاله یا تغییر شرایط) را مشخص کنید. این شرط، حقوق طرفین را در صورت قطع همکاری تضمین میکند.
قرارداد را با زبانی ساده، قابلفهم و در عین حال دقیق و حقوقی تنظیم کنید. از اصطلاحات پیچیده یا مبهم پرهیز کنید تا موکل مفاد را بهخوبی درک کند و احتمال سوءتفاهم کاهش یابد.
پیش از نهایی کردن قرارداد، نسخه پیشنویس را با وکلای با تجربه یا مشاوران حقوقی مرور کنید تا نقاط ضعف احتمالی برطرف شود و قرارداد از نظر قانونی و حرفهای کامل باشد.
قرارداد وکالت دقیق، حقوق طرفین را تضمین کرده، انتظارات را شفاف میکند و از شکایات انتظامی جلوگیری مینماید. این راهکارها، وکیل را به تنظیم قراردادی حرفهای و مؤثر هدایت میکند.
مقالات مرتبط